zondag 6 februari 2011

Anijs-kokospuddinkjes

Nagerecht voor 4 personen

Ingrediënten:
  • 2 deciliter kokosmelk  
  • 75 gram poedersuiker
  • 2 steranijzen 
  • 3 blaadjes gelatine
  • 400 gram volle kwark
  • eventueel geraspte kokos 
Bereidingswijze:  
Breng de kokosmelk met de poedersuiker en de steranijzen aan de kook en laat dit 3 minuten zachtjes trekken. Neem de pan daarna van het vuur. Week de gelatine 5 minuten in ruim koud water en los de uitgeknepen gelatine op in het warme anijsmengsel. Laat het mengsel afkoelen tot het net lobbig wordt. Roer dan de kwark erdoor. Schep het in vormpjes of mooie kopjes en laat de puddinkjes in de koelkast in circa 6 uur opstijven. Stort ze op een bordje of serveer in het kopje. Garneer ze eventueel met wat geraspte kokos.


Bron: dit recept is gebaseerd op een recept uit de Libelle.

Herinneringen over anijs-kokospuddinkjes

I
Met het kleinste lepeltje
Zo langzaam mogelijk
Kokos, steranijs en
Volle kwark laten smelten
(Alsof je me kust)
Zodat je niet meer hard kunt praten
Een klein vredesmonument

II
Puddinkjes smelten
Maar herinneringen niet
Je was nog een beetje ziek
Wijn drinken kon wel weer
Je bent me toen misschien vergeten
Te vertellen hoe je het smaken vond
Het was in het mooiste kopje
Met een hele hoop liefde
Die je later op de avond pas vond
En toen snel weer 
Weggestopt hebt

III
Ruw, puntig
Droog en hard
Nu niks meer van terug te vinden
De vruchten die je het zou kunnen noemen
Bruin geworden, maar zoveel smaak
Het had pijn kunnen zijn
Als het met jou te maken had

Een kleine mijmering over eten

Waarom besteedt de mens zoveel tijd aan eten en drinken? Met de technieken van tegenwoordig kan er ongetwijfeld een reep gemaakt worden waar alle vezels, vitamines en andere benodigde voedingsstoffen in zitten. Een soort uitgebreide vitaminepil, die bovendien je hongergevoel als sneeuw voor de zon laat verdwijnen. De reden dat we blijven koken en eten is dat eten niet alleen noodzakelijk is, het is ook lekker. Het idee dat je bijvoorbeeld nooit meer versgebakken, knapperige frietjes kunt eten met romige mayonaise, zou voor heel wat meer depressie in de wereld zorgen. Of dat je nooit meer een hete, geurige kop koffie kunt drinken. Eten staat gelijk aan genieten, en daarnaast is eten herinneringen maken. Bij een afspraak(je) gaan veel mensen uit eten. Het is natuurlijk efficiënt, want eten moeten we allemaal. Maar de combinatie van een lekker bord eten en goed gezelschap is goud waard. Eten is niet alleen de noodzakelijke stoffen innemen; het is (net als koken) genieten, het is leven, het is experimenteren, het is liefde. Waarom zouden we dan zo prozaïsch over doen? Dit doet bij mij de vraag rijzen of eten en poëzie samen kunnen gaan. Een uitdaging! Let’s find out…

maandag 10 januari 2011

Sam Amidon & Beth Orton - Relief

De afgelopen dagen heb ik enorm genoten van dit wonderschone liedje van Sam Amidon. Op internet las ik (per ongeluk) dat het een cover is van een R. Kelly-nummer. Dat was even slikken. Als tekstjunkie deed ik bovendien een interessante ontdekking toen ik op zoek ging naar de tekst. Er zijn mensen die denken dat er "love is still a lie" wordt gezongen in dit nummer én mensen die "love is still alive" horen. Ik ben niet echt een romanticus, maar wil er toch voor pleiten om voor de laatste optie te kiezen. Doe jij ook mee?

What a relief to know that / We are one / What a relief to know that / The war is over / What a relief to know that / There's an angel in the sky / What a relief to know that / Love is still alive


maandag 20 december 2010

Als

Als dit is wat je wilt
De kleine stukjes
Zonder verhaal
Dan krijg je dit vandaag

Als dit is wat je wilt
Alleen maar wachten
Nog steeds gevangen
In deze gevaarlijke val

Als dit is wat je wilt
Weglopen voor het eind
Weet en breek het dan
Voordat het overgaat

woensdag 15 december 2010

Angus & Julia Stone - Big jet plane

Ik ben stiekem een beetje jaloers op Julia. Ze heeft iets hippieachtigs: rommelig haar, lange rokken, iets schattigs én iets stoers. Bovendien heeft ze een broer, waar ze mooie liedjes mee maakt. Aangezien jaloers zijn een zinloze bezigheid is, heb ik toch maar besloten om gewoon te genieten van de liedjes van Angus & Julia Stone.



Luister ook naar:


Nu ik onderweg ben

De trein barst van de verhalen
Al die levens gegrepen
In één blik zoveel mooie mensen
Nu snap ik dat je niet voor mij kunt kiezen
Omdat je dit elk weekend voor je ziet